Jelly Gummy Platform is a project located in the Ekbatan neighborhood, designed to function as a plugin for the urban fabric. Ekbatan, with its unique collective lifestyle, holds a significant position not only in terms of architecture and urban design but also due to its critical sociopolitical context in today's world.
Within the public spaces of Ekbatan, certain infrastructural objects exist in two forms: some are attached to columns, while others stand independently. Acting as a plugin, Jelly Gummy Platform connects several of these objects within a grid network, transforming them into stages with minimal intervention and cost. This intervention introduces a new function to these structures, reimagining their purpose within the urban context.
The platform essentially stages programs that already exist but remain unrecognized or unofficial in the city. These photogenic, minimalist stages, with their simple forms, often carry an ironic resemblance to the objects or activities that have been suppressed or erased, giving them a symbolic resonance.
The project challenges the relationship between spectatorship and performativity, exploring it through both dialogue and monologue. It redefines gestures—sitting and watching, standing and watching, sitting and performing, or standing and performing—each uniquely experienced within the objects.
By integrating this plugin into the space, the project creates an opportunity for programs that are deemed illegal or unacknowledged yet undeniably exist. In this context, the space performs even the "absence of performance," presenting a dynamic interplay between presence and absence, acknowledgment and neglect.
پلتفرم پاستیلی پروژهای است در شهرک اکباتان که مانند یک پلاگین برای این شهرک عمل میکند. اکباتان به خودی خود دارای سبک زندگی جمعی منحصربهفردی است که فراتر از جنبههای معماری و شهرسازی، بهواسطه بستر سیاسی امروز، اهمیت ویژهای پیدا کرده است.
در فضای عمومی شهرک، آبجکتهای تاسیساتی خاصی وجود دارند که در دو وضعیت ظاهر میشوند: برخی به ستونها متصل هستند و برخی بهصورت مستقل قرار دارند. پلتفرم پاستیلی بهعنوان یک پلاگین، تعدادی از این آبجکتها را در یک شبکه گرید به هم متصل کرده و با کمترین مداخله و هزینه، آنها را به استیجهایی تبدیل میکند که نه تنها عملکردی جدید به فضا میبخشند، بلکه امکانهای تازهای برای استفاده از فضا فراهم میکنند.
این پروژه عملاً برنامهای را که پیش از این وجود داشته اما در شهر به رسمیت شناخته نشده است، در اکباتان روی استیج میآورد. استیجهایی فتوژنیک و مینیمال با فرمهای ساده که گاهی با شباهتهای طعنهآمیز به آنچه حذف شده، قدرت نمادین خاصی پیدا میکنند.
در این پروژه، رابطهی تماشاکردن و امر تماشایی به چالش کشیده شده و در قالب دیالوگ و مونولوگ به تجربه درآمده است. ژستهای مختلف نشستن و تماشاکردن، ایستادن و تماشاکردن، نشستن و اجراکردن، یا ایستادن و اجراکردن، در هر یک از این آبجکتها به شکلی متفاوت تجربه میشوند.
افزودن این پلاگین به فضا، امکانی برای برنامهای فراهم میکند که غیرقانونی تلقی شده و به رسمیت شناخته نمیشود، اما وجود آن انکارناپذیر است. در چنین وضعیتی، فضا حتی "عدم وجود پرفورمنس" را نیز اجرا میکند، بازنماییای که میان حضور و غیاب، رسمیبودن و نادیدهگرفتهشدن در نوسان است.
پلتفرم پاستیلی نه تنها معماری و فضا را بازتعریف میکند، بلکه به پرسشهایی بنیادی درباره استفاده از فضا، نقش پرفورمنس، و قدرت دیدهشدن در بستر شهری پاسخ میدهد
Jelly Gummy Platform redefines architecture and space while addressing fundamental questions about the use of urban space, the role of performance, and the power of visibility in the contemporary city.
The platform essentially stages programs that already exist but remain unrecognized or unofficial in the city. These photogenic, minimalist stages, with their simple forms, often carry an ironic resemblance to the objects or activities that have been suppressed, censored, or erased, giving them a symbolic resonance.
These forms, added to the existing 3.5m x 3.5m square structure of the technical box, are enhanced with circular or linear surfaces. These temporary, cost-effective additions can effortlessly and efficiently shape urban space.
Project Text written by Sepide Elmi